Ruta de Emilia Pardo Bazán pola comarca do Carballiño.

Hoxe facemos un percorrido que reúne todos os elementos para ser unha ruta de éxito; paisaxes preciosas, arquitectura palaciana; igrexas románicas e barrocas e cruceiros dignos de ver. Por se fora pouco, a ruta é ademais literaria; pois moitos dos lugares que recorreremos foron escenarios da vida e da obra dunha das grandes escritoras da literatura española, Emilia Pardo Bazán; escritora, xornalista, tradutora, editora, condesa, feminista… O que ven sendo unha muller libre e adiantada ao seu tempo.

O seu paso pola comarca do Carballiño debeuse ao seu casamento temperá ,con só dezaseis anos, co carballiñés José Quiroga Pérez de Deza; un fidalgo pertencente a unha familia sen títulos nobiliarios pero cun inmenso patrimonio difícil de cuantificar … A partir dese momento, a escritora vai pasar longas tempadas nas propiedades que os Quiroga posúen na comarca; na casa familiar dos Quiroga no centro urbano, que case parece estar presidindo a praza maior da vila que foi escenario da súa obra El cisne de Vilamorta, e tamén no Pazo de Banga , que Emilia denominou o Balcón do Ribeiro, a donde acudían a finais do verán co gallo das festas da vendima…

Camiño que leva ao pazo de Banga

Empezamos a nosa ruta guiados por un grupo de membros do Centro de estudios Chamoso Lamas cos que nos reunimos na Praza Maior do Carballiño; xusto en fronte da Casa dos Quiroga, de cuxos soportais pende unha placa na que se indica que alí residiu a escritora Emilia Pardo Bazán nas tempadas de verán… Iniciamos a nosa andaina pola rúa principal que leva o nome doutra escritora galega,Rosalía De Castro, en dirección sur ata a praza que a vila lle adicou a Emilia Pardo Bazán , na que aparece un busto da escritora, e algo máis adiante unha placa bastante deteriorada cunha mensaxe que se puxo en memoria das vítimas da violencia de xénero: “Amo máis non teño amo” da poeta Carmen Blanco.

Casi en fronte desta praza estaría o vello casino da vila que tamén aparece descrito na obra. A que logo foi a Casa do Soto é a día de hoxe un solar baleiro…

Saímos do centro urbano pola rúa Calvo Sotelo e metémonos pola rúa que hai entre o colexio Calvo Sotelo e Casa da Cultura ( Rúa camiño Calviño), transitando esta vez por un camiño real en dirección á Igrexa románica de Mesego (Igrexa de Santa María de Mesego) … Despois de visitar a igrexa e o cemiterio de Mesego, seguimos o noso camiño cara Sagra onde se atopan as igrexas de Sagra a man esquerda, e pola dereita a de Bouteiro; que por problemas de tempo non puidemos visitar; pero dixéronnos que a súa visita é altamente recomendable… Seguimos o noso percorrido ata chegar ao pobo de Banga ; onde nos atopamos coa primeira escola pública da zona que foi construída cos cartos que viñan da emigración, dos fillos de Banga en Bos Aires; é unha escola que foi renovada varias veces pero que conserva ben a estructura do edificio, aínda que xa non esté en activo…

Seguimos por Cima de Vila, onde podemos ver outros pazos que pertenceron a familia dos Quiroga e que agora están totalmente reformados. Por un camiño de pedras ( o camiño vello) chegamos ao Pazo de Banga onde acudía Emilia e a familia do seu home durante o verán …Un pazo con un gran escudo presidindo a fachada e cun balcón con vistas impresionantes dos viñedos construídos en socalco. Tristemente o pazo non está restaurado nin ben coidado, o que é una auténtica pena, ou non…porque pode ser que así manteña aínda máis viva a memoria do pasado.

Seguimos a nosa ruta hacia a Igrexa de Santa Baia, Santa Eulalia de Banga, onde a escritora asistía á misa, e visitamos tamén o Panteón Familiar dos Quiroga; xusto en fronte da porta principal da igrexa. Alí repousan os restos de José Quiroga, marido de Emilia Pardo Bazán , xunto co seu irmán Eduardo , que foi o herdeiro do Gran Balneario do Carballiño, e outros membros da familia…

Para rematar a nosa andaina do mellor xeito posible, chegamos ao pobo de Cabanelas por un camiño que parece formar parte do camiño Miñoto O Ribeiro ; onde descubrimos unha cruz nun valado do ano mil oitocenos e pico… En Cabanelas pasamos pola igrexa, que loce con moi boa estampa, suspendida sobre as terrazas… e visitamos a adega dun pazo que tamén pertenceu a familia dos Quiroga, en Belvís. Unha adega que ademais de manter moitas cubas antigas, cheira como as adegas de antes … E como non; aproveitamos para disfrutar das vistas e deixámonos cautivar pola fermosura da paisaxe de Cabanelas coas viñas empezando a agromar.

Lonxitude total: 6 kilómetros

Tempo estimado: Unhas catro horas

Dificultade: Baixa

Recomendacións: Levar calzado cómodo e cámara de fotos

Curiosidades: O Pazo de Banga permanece pechado, a foto do seu interior foi sacada por un burato da porta.

So me queda agradecerlle ao Centro de Estudios Chamoso Lamas por guiarnos neste roteiro e o Concello do Carballiño por colaborar en actividades tan interesantes e disfrutables coma esta, para conmemorar o Centenario da Morte de Emilia Pardo Bazán e metela dentro dos actos deste ano para a celebración das Letras galegas.

Todas as fotos e os comentarios pertecen a autora do blog ,agradécese calquera rectificación.

  5 comentarios para “Ruta de Emilia Pardo Bazán pola comarca do Carballiño.

  1. Avatar de fillaprodiga
    26 mayo, 2021 en 3:35 pm

    Magnífica entrada, Rocío. Vilamorta… non sei… a ti gústache o nome?

    Le gusta a 2 personas

    • Avatar de un plan infinito
      26 mayo, 2021 en 7:21 pm

      Grazas! 🙂 No século XVIII tiña que haber moita diferenza entre as cidades e a vida no rural… Ela viña de vivir en cidades con máis actividade e ademais aquí só coñecida á familia do seu home… É bastante comprensible que o pobo a aburrira. Por outro lado a xente do Carballiño tiña a mentalidade de vila daqueles tempos… Coñecín a unha señora que xa morreu, que me contou que a súa nai era modista e iba a coser á casa da Pardo Bazán e comentaba que a súa nai lle dicía que Dona Emilia era moi descocada e que andaba polos bares bebendo cos homes… Porque daquela os bares eran para os homes. Pode que ninguén llo dixera á cara, porque era condesa e a ver quen lle tusía… pero tampouco estaría feliz sentíndose observada como un bicho raro … Tiña que vir noutros tempos!! 😉

      Me gusta

  2. Avatar de edith
    31 julio, 2023 en 12:41 pm

    Moitas grazas, por compartir este articulo y en galego, la lengua de mi papa.Me encanto. Saludos desde La Argentina.

    Le gusta a 1 persona

    • Avatar de un plan infinito
      4 agosto, 2023 en 8:27 pm

      Una lengua llena de palabras preciosas 😀

      Me gusta

      • Avatar de edith
        edith
        4 agosto, 2023 en 9:40 pm

        Estoy de acuerdo, es un idioma precioso.Gracias

        Me gusta

Replica a un plan infinito Cancelar la respuesta

Hoy escribí algo

Nadie en su sano juicio debería permanecer aquí mucho tiempo. La lectura de estos textos está estrictamente prohibida a menores de 18 años, y poco me parece. Los que se ofenden fácilmente, ya se están largando.

Carambola Producciones

88 Espectáculos Únicos!

Lorenzo Arabí

Escritor en periodo de aprendizaje.

Relatos cortos de M. D. Álvarez

Lugar donde fluyen mis relatos.

Mi mundo literario

Las creaciones literarias bilingües de Helena Sauras

VIRTUALIDADES

Blog do jornalista Solon Saldanha

Sogni e poesie di una donna qualunque

Questo è un piccolo angolo di poesie, canzoni, immagini, video che raccontano le nostre emozioni

Ama, ama y ama

Blog de autor: reseñas, relatos y articulos

talk-photo.com

A creative collaboration introducing the art of nature and nature's art

D-Extremadura: cultura, naturaleza, turismo

Extremadura y su historia, fiestas populares, literatura, música, patrimonio, gastronomía y gente

クワウグワ記

光画(写真)日記を綴ることで惰性からの脱却を目指しています。「 クワウグワ」は光画の歴史的仮名遣い、「asamoyosi」は紀の国の紀にかかる枕詞です。

Inhalando líneas

"Y si leo, si compro libros y los devoro, no es por un placer intelectual —yo no tengo placeres, sólo tengo hambre y sed— ni por un deseo de conocimientos sino por una astucia inconsciente que recién ahora descubro: coleccionar palabras, prenderlas en mí como si ellas fueran harapos y yo un clavo, dejarlas en mi inconsciente, como quien no quiere la cosa, y despertar, en la mañana espantosa, para encontrar a mi lado un poema ya hecho."

essandrablog.wordpress.com/

Vuelve Essandra, con más humor que nunca. (Eso no significa que sea mejor)

Mi viaje a la lectura / My Journey into Reading

Un espacio para compartir mis lecturas y reflexiones personales sobre los libros y lugares que marcan mi viaje.

Golu lodhi

I upload photos & videos Golu lodhi village pairakhedi

Una mirada alrededor

Habitáculo anarcoexistencialista.

Interesantes Relatos

Donde la imaginación no tiene límites