Valerie, a cinderella francesa ;)

Valerie foi a terceira compañeira que coñecín .

A nosa casa en Phily estaba formada por un baixo, dous pisos e un ático con un patio roof . O primeir día Warren díxonos que os rapaces dormirían no primeiro e as rapazas no segundo e usaríamos a cociña que nos viñera mellor. (Normalmente nos campos de voluntariado suele haber normas e as dos campos americanos suelen ser así, segregación por sexos… Non me pareceu mal, suelo aceptar ben as normas)

Así foi como Yukari e mais eu empezamos a adornar a nosa  habitación , colocando os colchóns aos lados , poñendo o colgador na esquina e deixando a lámpara ao fondo. Era unha habitación enorme, e cada unha escolleu o seu espacio.

Ao principio, Valerie quería irse para a outra habitación que había no noso piso de rapazas e foise co seu colchón …buscando donde facer o seu nido! 😉 pero enseguida volveu con todo, para quedarse.

A seguinte en aparecer foi Connie (Alemana), viña con dous rapaces máis, o seu mozo Marious e outro rapaz encantador que se chamaba Rolland e que para nada parecía alemán! Rolland contoume que estuvera en España estudando español pero non sei que fixera para que  o expulsaran da escola e pasou as duas semanas na praia,  por eso decía que non aprendera nada… Pero eu creo que sí aprendeu, a falar español posiblemente non, pero a sua forma de ser pouco tiña que ver coa do resto dos alemáns que coñezo…

Así que aquela primeira noite sólo Valerie , Yukari e eu, compartimos a nosa bedroom…

Connie e Marcus dormiron na cociña de abaixo, Rolland compartiu haitación con Thomas e Ahamed e Yuki que dormian na mesma habitación… (Pode ser que Ahamed matara a Yuki e despois nos contara aquelo de que se fora a visitar ao seu amigo de Mexico… Pero eso xa  non o sabremos nunca!!  jajajaja 😉

O día seguinte salimos a coñecer Phily , que é así como lle chaman a a Filadelfia aquí… Pudemos participar da festa de Puerto Rico con carrozas cargadas de xente que pasaban cantando e bailando, ese sería o último día que oira falar en español.

Logo fomos a China town e comemos nun chino, costoume menos do que pensaba usar os palillos;  a comida estaba moi rica e xa nos paamso en todo o día visitando Phily,  ata que fomos a cenar á cociña da second mile como a anoite anterior.

Valerie era unha especie de cinderella con acento francés, algo así como lupi di lup el lobo bueno…

Falaba pouco, comía pouco e traballaba como o que máis, poñendo gran empeño en cada cousa que facía, sempre chea de merda de los pies a la cabeza… Levantábase sempre tarde, había que chamala catro ou cinco veces para decirlle que o baño xa quedara libre… Almorzaba ao seu ritmo, e pasaba tempos esquecidos no baño, ela no seu mundo…

Cos ollos azuis , o pelo castaño, mariconera violeta e unha maleta roxa…

Valerie era estudante de xaponés e estaba  moi interesada en todo o que respecta á cultura oriental, preguntaba todas as suas dúbidas a Yukari… E Yucari, contestaba encantada!  Fxeron moi boas migas as duas  🙂